Wydajność sprzętu chmury jest jedną z najbardziej krytycznych i najtrudniejszych do zmierzenia wśród metryk. Wynika to częściowo z różnicy terminologii i ilości chmury używanej przez różne CSP, a częściowo z powodu rozbieżności w wymaganiach klienta chmury. Brak standardów w określaniu ilości zasobów utrudnia ich porównywanie. Na przykład Amazon EC2 wywołuje każdą jednostkę zasobu jako jednostkę obliczeniową EC2 (ECU), vCloud wywołuje każdą jednostkę zasobu jako jednostkę przetwarzania wirtualnego (VPU), a Microsoft Azure wywołuje każdą jednostkę jako wystąpienie obliczeniowe, a wszystkie te jednostki mają różne konfiguracje. Wydajność sprzętu jest również ściśle związana z kosztami, ponieważ zależy od jakości zasobów, a zasoby w chmurze są oferowane jako usługi. Dlatego zamiast wydajności sprzętu powinniśmy mierzyć jego przepustowość, czyli wydajność sprzętu na koszt jednostkowy. Mając więcej pieniędzy, możesz kupić lepsze zasoby, ale pytanie czy przełoży się to na lepszą wydajność? I czy zmiana wydajności spowodowana zmianą kosztów jest jednakowa we wszystkich dostawcach CSP? Trzy ważne składniki wydajności sprzętowej systemu to wydajność procesora, wydajność operacji we / wy dysku i wydajność pamięci. Różne aplikacje mają różne potrzeby w zakresie zasobów i wpływają na nie różne parametry wydajności. Na przykład dodanie większej ilości zasobów procesora nie może pomóc aplikacji intensywnie wykorzystującej pamięć. Oznacza to również, że chmury powinny być oceniane zgodnie z aplikacjami, które powinien uruchamiać użytkownik, ponieważ ocena ogólna nie zapewniłaby dokładnych wyników. Stąd wnioski należy podzielić na trzy różne kategorie; Aplikacje intensywnie korzystające z procesora, dysku i pamięci. Porównując wydajność sprzętu, należy przeprowadzić porównanie w ramach kategorii, a nie w poprzek.