Inne myślenie i inne zachowanie „nakryj stół” na trzecią rzecz, która musi się wydarzyć, aby firmy, organizacje lub społeczności mogły skutecznie pokonywać wyzwania – postępując inaczej. Dziesięć umiejętności w pozostałej części tej książki rozbija to „robienie” na określone elementy, które są łatwe do zrozumienia i zastosowania w praktyce. Nie są one jednak formułą „jeden i koniec”. Zmiana jest stała – prędzej czy później zawsze istnieje inna Krzywa-S. Robienie inaczej musi stać się trwałym sposobem pracy – zestawem nawyków, jeśli chcesz. Kiedy Ed po raz pierwszy szukał nowego podejścia na początku lat 90., znalazł się w Singapurze na lunchu z dyrektorem technicznym jednej ze swoich firm-klientów. Kolega z restauracji, doktor fizyk, zasugerował, że istnieją dwa nowe osiągnięcia, które całkowicie zmienią sposób, w jaki postrzegamy świat, i że strategia ta również musiałaby ulec zmianie. Dwójka? Projektowanie internetu i oprogramowania. W przeciwieństwie do innych form komunikacji masowej – radia, telewizja – internet jest interaktywny. To wielka sprawa. Internet jest naszym pierwszym interaktywnym medium masowym. Wciąż próbujemy dowiedzieć się, co to oznacza, ale wraz z uruchomieniem pierwszej komercyjnej przeglądarki internetowej, Netscape, w 1994 r., Stało się możliwe nawiązanie różnych typów połączeń interaktywnych: jeden do jednego (e-mail); jeden do wielu (np. YouTube), wiele do jednego (Kickstarter) i wiele do wielu (eBay). Podczas gdy przedsiębiorcy nadal tworzą nowe modele biznesowe, aby skorzystać z tej mocy, jeden fakt jest jasny: Internet zakłócił klasyczną odgórną hierarchię i tradycyjne metodologie planowania strategicznego, które ją wspierały. Zmiany wywołane przez internet i ich zastosowanie w strategii są dość oczywiste: każda organizacja działa obecnie w środowisku globalnym, a ogólnodostępne informacje sprawiają, że zmiany w środowisku (konkurencyjnym, społecznym, politycznym itp.) Są widoczne niemal w czasie rzeczywistym. Jeśli chodzi o projektowanie oprogramowania, model zwinnego tworzenia oprogramowania zapewnia ramy do myślenia o strategii w tym nowym świecie. Nowe oprogramowanie jest zawsze tworzone w środowisku zespołowym. Każdy z członków zespołu pracuje tylko nad fragmentem programu na raz, a te fragmenty są natychmiast testowane i wprowadzane w razie potrzeby poprawki. Zespół często spotyka się razem, aby mogli pozostać na dobrej drodze i dostosować się do siebie oraz upewnić się, że nie ma żadnych problemów ze zgodnością. Oprogramowanie jest wydawane etapami: najpierw 0.9 lub „beta”, aby pomóc pozbyć się błędów, a następnie wersja 1.0, po której następuje 1.1, potem 1.2 i tak dalej. W pewnym momencie firma decyduje, że potrzebny jest zupełnie nowy zestaw funkcji – być może wersja 2.0. Z punktu widzenia użytkownika zmieniło się również nasze doświadczenie, bardzo na lepsze. Na początku ery „komputerów osobistych” kupiłeś program w pudełku z numerem wersji, a potem czekałeś kilka lat na nowe wydanie, które również przyszło w pudełku. Gdy większość ludzi uzyskała dostęp do Internetu, firmy zaczęły wydawać „łaty”, które można było okresowo pobierać w celu rozwiązania poważnych problemów. Obecnie te ulepszenia są dostępne znacznie częściej i często są instalowane automatycznie – jeśli nawet korzystamy z oprogramowania, które jest „nasze”, a nie hostowane w chmurze. Ponadto wiele programów jest tworzonych w środowisku open source, co stanowi zupełnie nowe podejście do prowadzenia złożonych prac. Linus Torvalds spopularyzował to podejście, decydując się na zaprojektowanie nowego systemu operacyjnego dla komputerów. Historia jest niezwykła: Torvalds, 21-letni student informatyki z Finlandii, opublikował „początki” nowego komputerowego systemu operacyjnego w 1991 roku. Mówimy o początkach, ponieważ był i jest systemem operacyjnym typu open source, z wniesionym kodem przez tysiące programistów na całym świecie. Nazywany Linuksem, ma teraz 23,3 miliona linii kodu źródłowego. Oba te aspekty tworzenia oprogramowania – ciągłe eksperymentowanie z lekcjami dzielonymi przez sieć współpracy – charakteryzują się efektywnością dzisiejszej strategii. Strategia jest rozwijana i udoskonalana poprzez wdrażanie skromnych pomysłów i ocenę wpływu, dostosowywanie i skalowanie w miarę postępów. Kluczowe jest to, że zespół ma proces zarządzania tego rodzaju ciągłym wysiłkiem – sposoby współpracy, które utrwaliły się dzięki praktyce i dyscyplinie. Przygotowaliśmy teraz grunt pod dziesięć umiejętności, wprowadzając niektóre z kluczowych pojęć, które wyjaśniają, dlaczego do strategii należy podchodzić w inny sposób, oraz kilka założeń, które zobaczysz na kolejnych stronach. Kiedy napotkasz te umiejętności, możesz pomyśleć, że wydają się one dość uproszczone – i być może nie warte ceny tej książki. Kilka uwag: po pierwsze, można pokusić się o przekonanie, że w złożonym świecie potrzebujemy skomplikowanego procesu strategicznego. Nic nie może być dalsze od prawdy – w obliczu złożoności właściwe podejście to takie, w którym istnieje ograniczona liczba zasad, ale takich, które są wystarczająco solidne, aby umożliwić wiele możliwości i strategicznych zmian w razie potrzeby. Po drugie, chociaż umiejętności są proste, to nie to samo, co uproszczenie. Są proste, ale niełatwe; wymagają praktyki i uwagi do opanowania. Po trzecie, prawdziwa siła tych umiejętności polega na połączeniu ich – być może nie wszystkich dziesięciu na raz, ale na zidentyfikowaniu umiejętności, których najbardziej potrzebujesz w konkretnej sytuacji. Całość to więcej niż suma jej części. Ale wystarczy już wstępów – czas podnieść kurtynę.