Per-āa : Hierakonpolis

https://szkolazpieklarodem.pl/

Najwcześniejsza świątynia w Egipcie znajduje się w Hierakonpolis na północ od Luksoru i pochodzi z około 3200 p.n.e. Wykopaliska pokazują, że świątynia składała się z krytego dziedzińca na wzniesionym kopcu piasku (prawdopodobnie symbolicznym kopca stworzenia), który wychodził na otoczony murem dziedziniec. Tuż za dziedzińcem w kilku małych prostokątnych budynkach mieściły się zapewne warsztaty lub sklepy związane z kultem. Horus, bóg z głową sokoła, był prawdopodobnie czczony w Hierakonpolis, chociaż nie znaleziono tam żadnych inskrypcji ani posągów. Horus jest blisko związany z królestwem i jest najwcześniejszym odnotowanym bóstwem.

Per-āa : Wracając: najwcześniejsze świątynie

https://szkolazpieklarodem.pl/

Odkryto bardzo ograniczone dowody religii i świątyń sprzed 3500 roku p.n.e. Zidentyfikowane wczesne świątynie w niczym nie przypominają pomników Nowego Królestwa, które wciąż stoją w Egipcie. Wszystkie świątynie Nowego Królestwa, które dominują we współczesnym krajobrazie Egiptu, mają podobny wzór, który rozwijał się przez wieki.

Per-āa : Budowa świątyni

https://szkolazpieklarodem.pl/

Starożytni Egipcjanie budowali dwa rodzaje świątyń:

* Świątynie kultowe, zwane domami boga, służyły czczeniu boga. Budowle te znajdowały się zwykle na wschodnim brzegu Nilu. Chociaż świątynie często były poświęcone w szczególności jednemu bogu (na przykład Amonowi), ci bogowie często byli częścią triady obejmującej małżonkę i dziecko. (W przypadku Amona jego małżonką był Mut, a jego dzieckiem Chonsu). W dużej świątyni, takiej jak Karnak, w kompleksie czczonych jest również wielu innych bogów – chociaż głównym bogiem był Amon.

* Świątynie grobowe, znane jako świątynie milionów lat, były kultem zmarłego króla. Budynki te umożliwiały czcicielom odżywianie ducha króla na zaświaty i zwykle znajdowały się na zachodnim brzegu Nilu. Chociaż budowano je w połączeniu z grobowcami królów, świątynie często znajdowały się w pewnej odległości, aby utrzymać ich lokalizację w tajemnicy.

Typ kultu praktykowany w każdym typie świątyń był taki sam, chociaż posąg w każdym typie był inny: świątynie kultu zawierały posągi bogów, takich jak Amona lub Ra, a świątynie grobowe mieściły posągi królów. Starożytni Egipcjanie wierzyli, że projektowanie architektoniczne – podobnie jak sztuka, religia i literatura – było dyktowane w odległej przeszłości przez bogów. Z tego powodu uważali, że nie powinni zmieniać konstrukcji świątyń, ponieważ udoskonalenie ich do perfekcji było niemożliwe. Jednak egipscy królowie nadal musieli zaspokajać swoje pragnienie budowania i dlatego budowali coraz większe wersje tych samych projektów.

Per-āa : Zwiedzanie świątyń

https://szkolazpieklarodem.pl/

Wiele świątyń starożytnego Egiptu wciąż stoi na całej pustyni – piękny świadectwo dawno wymarłej religii oraz tradycji architektury i projektowania. Świątynie zdominowały starożytny egipski krajobraz. Były to zachwycające, kolorowe konstrukcje. Były jednak zamknięte dla publiczności; tylko księża i rodzina królewska mieli swobodny dostęp. Chociaż świątynie były niedostępne dla zwykłych ludzi, działalność i funkcja świątyń wpłynęły na życie wszystkich. Ten rozdział obejmuje planowanie i budowę tych budynków, role kapłanów i członków rodziny królewskiej oraz możliwości kultu dostępne zarówno dla członków rodziny królewskiej, jak i zwykłych Egipcjan.

Per-āa : Czytanie sztuki egipskiej

https://szkolazpieklarodem.pl/

Hieroglify pojawiają się również w sztuce egipskiej, reprezentując koncepcje i bogów. Znajomość niektórych znaków może nieco ułatwić interpretację całej sztuki egipskiej – bez konieczności czytania długich napisów.

Nic w sztuce egipskiej nie jest przypadkowe; wszystko ma swój cel i jest starannie umieszczone w końcowej kompozycji, aby dać jasny opis tego, co jest reprezentowane.

Per-āa : Czytanie imion boskości

https://szkolazpieklarodem.pl/

Większość imion królewskich i imion bogów jest pisana za pomocą dwu- i trzyliteralnych znaków (dźwięki dwu- lub trzyliterowe). Jednak niektóre z tych znaków są powszechne zarówno w imionach królewskich, jak i imion bogów. Rysunek  pokazuje niektórych z najbardziej znanych bogów, a także niektóre popularne imiona królów, które zawierają imiona bogów; wszystko pojawiłoby się w kartuszu

Znaki te pomagają w identyfikacji bogów i bogiń w dziełach sztuki i inskrypcjach. Znaki te pojawiają się na głowach postaci i służą do identyfikacji konkretnych darów dawanych królowi przez bogów. Niektóre z imion tych bogów pojawiają się w najczęstszych imionach królów w kartuszu, jak pokazano

Per-āa : Zrozumienie kierunku i honorowego pozycjonowania

https://szkolazpieklarodem.pl/

Możesz czytać hieroglify od prawej do lewej lub od lewej do prawej, a także od góry do dołu. Nie panikować! Prosta metoda podpowiada, w jaki sposób należy czytać tekst. Spójrz na kierunek, w którym zwrócone są zwierzęta i ptaki i czytaj w ich kierunku. Jeśli więc zwierzęta są zwrócone w prawo, czytaj tekst od prawej do lewej, a jeśli twarze są zwrócone w lewo, czytaj tekst od lewej do prawej. Prosty. Jeśli tekst znajduje się nad obrazem osoby, a zwierzęta są zwrócone w tę samą stronę, co osoba, jasne jest, że tekst opisuje przedstawioną osobę. W imionach królów w kartuszu odnajdujemy hierarchię znaków, która utrudnia ich odczytanie. Jeśli imię boga stanowi część imienia króla (jak Ramzes), imię Ra umieszcza się na początku kartusza, nawet jeśli nie należy go czytać w tej kolejności. Nazywa się to pozycjonowaniem honorowym, przy czym najważniejsza nazwa jest pisana jako pierwsza. Znaki hieroglificzne umieszcza się tak, aby zmieściły się w małym, niewidocznym prostokącie, aby wyglądały estetycznie, zamiast umieszczać je obok siebie w długiej linii. Odbywa się to poprzez umieszczenie razem znaków poziomych i znaków pionowych, przy jednoczesnym zachowaniu ich w takiej kolejności, w jakiej mają być czytane. Oprócz dobrego wyglądu ta metoda pozycjonowania umożliwia umieszczenie większej ilości tekstu na małej przestrzeni. Ponadto między wyrazami nie ma spacji ani znaków interpunkcyjnych, dzięki czemu napis jest zwarty.

Per-āa : Rozeta . . . ponownie . . . i ponownie

https://szkolazpieklarodem.pl/

Tekst na Kamieniu z Rosetty stwierdza, że ​​w każdej świątyni w Egipcie znajdowała się kopia steli (wygiętego kamiennego pomnika z wyrzeźbionymi napisami). Znaleziono kilka stel, z których większość znajduje się obecnie w Muzeum Kairskim:

* Jeden został znaleziony w Minuf (Delta Nilu), używany jako ławka przed domem. Zachowany tekst jest w języku greckim i demotycznym, chociaż jest mocno zniszczony.

* Bazaltowa stela została znaleziona w pobliżu Tell el Yahudiyeh (Delta Wschodnia), która została ponownie wykorzystana jako prasa olejowa. Zachował się tylko tekst grecki, chociaż stela była pierwotnie dwujęzyczna.

* Fragmenty trójjęzycznej steli z piaskowca zostały znalezione w Elefantynie i znajdują się obecnie w Luwrze. Sekcja, która jest poważnie uszkodzona na Kamieniu z Rosetty, jest tutaj kompletna.

* Stela z piaskowca znaleziona w Naukratis zawiera wiele błędów i została wyraźnie skopiowana z oryginału przez niedoświadczonego kamieniarza, który nie potrafił odczytać hieroglifów

Per-āa : Identyfikacja znaków

https://szkolazpieklarodem.pl/

Wiele znaków w języku hieroglificznym podzielono na cztery typy znaków:

* Pojedyncze (lub uniliteralne) znaki, takie jak alfabet, które mają tylko jedną literę dźwięku; na przykład ja.

* Znaki dwuliterowe, które mają dwuliterowy dźwięk (na przykład mn)

* Znaki trzyliterowe, które są znakami trzyliterowymi (na przykład htp)

* Znaki określające, które nie mają dźwięku, ale są umieszczane na końcu słowa, aby wzmocnić jego znaczenie. Na przykład słowo kot jest wyrzucane (miw) i na końcu będzie miało obraz kota, aby pokazać, że to kot.

Ogólnie rzecz biorąc, w hieroglifach nie ma pisanych samogłosek; cóż, przynajmniej nie to samo, co po angielsku. Stąd tak wiele rozbieżności w pisowni imion bogów – Amona, Amona czy Amen (od imn) – i królów – na przykład Amenhotpe czy Amenhotep (od imn htp).