https://szkolazpieklarodem.pl/
Transport „Igły Kleopatry” do Londynu nie był podróżą pozbawioną przygód. W rzeczywistości można to określić jako katastrofalne. Igła Kleopatry została podarowana Wielkiej Brytanii w 1819 roku przez Mohammeda Alego, wicekróla Egiptu, dla upamiętnienia zwycięstw w bitwie nad Nilem i bitwie o Aleksandrię w 1801 roku. Struktura pozostała w Aleksandrii do 1877 roku, kiedy to sfinansowano transport, w sumie 10 000 funtów, zostało przekazane przez Sir Williama Jamesa Erasmusa Wilsona. (Wcześniej nikt nie chciał ponosić kosztów transportu.) Obelisk został umieszczony w wykonanym na zamówienie żelaznym cylindrze o wymiarach 28 na 4,5 metra, nazwanym raczej nieoryginalnie Kleopatra. Ten cylinder unosił się następnie za holownikiem Olga – nowoczesny (i) wariacja na temat transportu obelisków Hatszepsut. Kiedy łódź dotarła do Zatoki Biskajskiej, Kleopatra przewróciła się podczas burzy i wpłynęła do zatoki. Cylinder został uratowany przez angielski statek i przewieziony do Hiszpanii w celu naprawy. Ostatecznie dotarł do Wielkiej Brytanii w styczniu 1878 roku i został wzniesiony na Victoria Embankment siedem miesięcy później. We wrześniu 1917 roku, podczas I wojny światowej, w pobliżu obelisku wylądowały niemieckie bomby, uszkadzając prawego sfinksa. Tego nigdy nie naprawiono, na pamiątkę wojny, a dziury po odłamkach są nadal widoczne. Szczerze mówiąc, Brytyjczycy mają szczęście, że w ogóle mają ten obelisk – więc co to za kilka dziur?