Kiedy Tutanchamon zmarł, jego starszy wezyr, Ay, przejął tron. Wdowa po Tutanchamonie, Ankhesenamon, wciąż była młodą kobietą, może miała zaledwie 21 lat, i wyraźnie nie chciała zrezygnować ze swojej pozycji żony króla i towarzyszącej jej władzy. Nie miała ochoty poślubić Ay, która była jedyną prawdopodobną kandydatką do małżeństwa. Wielu uczonych uważa, że Ankhesenamun napisał list do króla hetyckiego Suppiluliumasa, prosząc o wysłanie do niej jednego z jego synów, aby mogła go poślubić i uczynić go królem Egiptu. W liście przypisywanym Ankhesenamon stwierdza, że nie chce „poślubić służącego”, co może mieć związek z jej przyszłym małżeństwem ze starszą Ay. Mój mąż zmarł. Syna, którego nie mam. Ale wam mówią, że synów jest wielu. Gdybyś przysłała mi jednego swojego syna, zostałby moim mężem. Nigdy nie wybiorę sobie sługi i nie uczynię go moim mężem. . . Obawiam się. Król hetycki był oczywiście podejrzliwy i wysłał emisariusza do Egiptu, aby zdał relację z sytuacji politycznej. Emisariusze wrócili do króla hetyckiego i donieśli, że sytuacja jest taka, jak napisała królowa. Królowa, pragnąc poślubić księcia hetyckiego, wysłała posłańca do króla z kolejnym listem. Z zapisów wynika, że posłanniczka Hani przemawiała w jej imieniu:
O mój panie! To jest . . . wstyd naszego kraju! Gdybyśmy w ogóle mieli syna króla, czy przybylibyśmy do obcego kraju i trzymali?
prosząc o pana dla siebie? Nibhururiya, który był naszym panem, zmarł; syna, którego nie ma. Żona naszego Pana jest samotna. Szukamy syna naszego pana do królestwa Egiptu, a niewiasty, naszej pani, szukamy jako jej męża! Poza tym nie pojechaliśmy do żadnego innego kraju, tylko tutaj przyjechaliśmy! Teraz, o Panie nasz, daj nam swojego syna. Taka prośba ze strony egipskiej królowej była bardzo niezwykła, a król hetycki nie wierzył, że była to prawdziwa prośba. Jednak przekonały go słowa posłańca i ostatecznie wysłał swojego syna Zennanza do Egiptu. Niestety, syn został zamordowany, zanim dotarł do granicy egipskiej – być może na rozkaz Ay, która wkrótce poślubiła Ankhesenamun.