Pomimo pewnych dziwactw w ich systemie datowania, starożytni Egipcjanie byli bardzo zorganizowaną cywilizacją. Jest to szczególnie widoczne w ich podziale kraju. Najważniejszym podziałem politycznym był podział północ – południe. Podział na Górny (południowy) i Dolny (północny) Egipt stworzył tzw. Dwie Ziemie – koncepcję, która zdominowała ideologię królewską od czasów panowania pierwszego króla Narmera (3100 p.n.e.) do ostatnich dni Kleopatry. VII (30 p.n.e.). Paleta Narmera, płaska kamienna tablica o wysokości około 64 centymetrów, pokazuje króla Narmera jednoczącego kraj – najwcześniejszą zapisaną bitwę w historii Egiptu. Przedstawia Narmera dominującego w Dolnym Egipcie, aby zostać królem Dwóch Ziem. Od tego czasu każdy król musiał rządzić zarówno Górnym, jak i Dolnym Egiptem, aby zostać uznanym za prawdziwego króla Egiptu. Egipcjanie uważali tę koncepcję za tak fundamentalną część królowania, że włączyli tytuł „król Górnego i Dolnego Egiptu” do dwóch z pięciu tradycyjnych imion, które król otrzymał podczas koronacji. Nazwy te opisują pewne elementy rządów króla. Tradycyjna kolejność tych nazw brzmiała:
* Imię Horusa
* On z dwóch pań (pod ochroną bogini sępa z Górnego Egiptu i bogini kobry z Dolnego Egiptu)
* Nazwa Złotego Horusa
* On turzycy i pszczoły (pod ochroną turzycy Górnego Egiptu i pszczoły Dolnego Egiptu)
* Syn Ra