Brak bezpieczeństwa to intelektualna percepcja, akceptowana przez jednostkę lub społeczeństwo jako jasny przykład, model lub wzorzec tego, jak rzeczy działają w cyberprzestrzeni. Nie wszystkie programy i informacje działają w sposób, jakiego oczekują ludzie. Kilka niedawnych przykładów dowiodło, że cyberataki mogą powodować fizyczne uszkodzenie pomieszczeń, co wskazuje na potrzebę wzmocnienia bezpieczeństwa w kanałach transmisji danych. Dlatego nowy paradygmat zarządzania bezpieczeństwem informacji wynika z zamiaru zdobycia zaufania ludzi do cyberprzestrzeni. Definicja „paradygmatu” została po raz pierwszy użyta przez amerykańskiego pisarza science fiction Thomasa Kuhna [1], aby odnieść się do ram teoretycznych, w ramach których funkcjonują wszystkie myśli i praktyki naukowe [2]. Wiadomo, że w kilku państwach narodowych jednostki cyberwojny z innych „przyjaznych państw narodowych” umieszczają zapadnię w sieciach cywilnych, podkładają bomby logiczne w sieciach elektroenergetycznych oraz w infrastrukturze przeznaczonej do zniszczenia [3]. Jest oczywiste, że stoimy w obliczu nowych i bardzo ważnych zmian w tradycyjnym paradygmacie bezpieczeństwa informacji. Zmiana paradygmatu oznacza fundamentalną zmianę w indywidualnym lub społecznym spojrzeniu na to, jak rzeczy działają w cyberprzestrzeni, na przykład przejście od paradygmatu geocentrycznego do heliocentrycznego, od „humorów” do drobnoustrojów jako przyczyn chorób i od serca do mózgu jako centrum myślenia i odczuwania. Przestępcy hakerzy mogą wykryć niektóre z umieszczonych w nich „wojskowych bomb logicznych” i wykorzystać je do celów przestępczych. To nie jest teoria. To tylko element nowych scenariuszy obecnego i faktycznego bezpieczeństwa informacji. Niniejsza prezentacja dotyczy różnic między tradycyjnymi i nowymi paradygmatami bezpieczeństwa informacji; koncepcyjna różnica między „znanymi wirusami komputerowymi” a wyrafinowaną cyberbronią; istnienie „czarnego rynku” broni cybernetycznej; różnice między cyberwojną, cyber błędem i cyberprzestępczością; cechy nowego paradygmatu bezpieczeństwa informacji; oraz wniosek autora dotyczący nowego paradygmatu bezpieczeństwa informacji, z którym należy się zmierzyć. W tym rozdziale autorzy wskazują na najważniejsze opinie ekspertów ds. Cyberwojny i IT oraz wiarygodne źródła w celu wyciągnięcia wniosków wykorzystujących efekt synergii tych ekspertyz.