Biorąc pod uwagę krótki czas trwania wszystkich ateńskich spraw sądowych, dobrzy świadkowie byli niezbędni. W sądzie ateńskim świadkowie składali jedynie zeznania; żadne badanie krzyżowe nie było dozwolone. Dobór i wykorzystanie świadków w sądzie było główną strategią prawną stosowaną przez oskarżających obywateli. Tylko obywatele mogli składać zeznania. Ta regulacja oznaczała, że kobiety i metoikoi (obcokrajowcy mieszkający na stałe) nie mogli być świadkami. Mogli jednak złożyć przedstawicielowi eliaia oświadczenie, które następnie przeczyta na głos obywatel płci męskiej. Dowody procesowe dostarczone przez niewolników były szczególnie kontrowersyjne w sądach ateńskich i były dopuszczalne tylko wtedy, gdy niewolnik był najpierw torturowany. To grizzly zadanie zostało wykonane przez scytyjskich łuczników, którzy służyli jako ateńska policja i byli nadzorowani przez urzędnika eliaia. (Rzeczywiście, życie tych nieszczęsnych ludzi wyraźnie kontrastowało z doświadczeniami obywateli w wysoce demokratycznych Atenach.)