Okres historii, który historycy uważają za czas starożytnych Greków, jest bardzo długi. Mówiąc ogólnie, datuje się od bardzo wczesnych początków cywilizacji minojskiej na Krecie około 2800 r. p.n.e. aż do pokonania macedońskiego króla Perseusza przez Rzymian w 168 r. p.n.e. To ponad 2500 lat – 500 lat dłużej niż czas, który minął między narodzinami Jezusa a dniem dzisiejszym. Większość uczonych i historyków zgadza się, że historia cywilizacji greckiej przeszła przez kilka odrębnych faz . Spośród nich większość stron poświęcono omówieniu okresu między 900 a 300 rokiem p.n.e. To jest okres, który uważa si za starożytną Grecję: Homer, wojny perskie, Sokrates, tragedia grecka, Partenon i Aleksander Wielki – wszystko to miało miejsce w tym czasie.
Grasz w randkową grę: BC czy AD?
Po datach, używanych, następuje przyrostek BC, co oznacza „Przed Jezusem Chrystusem”. Oznacza to, że coś, co miało miejsce w 545 r. p.n.e., wydarzyło się 545 lat przed rokiem, w którym, jak się uważa, narodził się Jezus Chrystus. Ty liczysz daty p.n.e. wstecz, tak że rok 344 r. p.n.e. był tym, który nastąpił bezpośrednio po 345 r. p.n.e. Wydarzenia, które miały miejsce po narodzinach Jezusa są poprzedzone AD, co oznacza łacińską frazę Anno Domini, oznaczającą rok narodzin Jezusa (AD 1 – nie ma roku zero). Liczysz daty AD do przodu. Czasami, gdy czytasz książkę lub odwiedzasz stronę internetową o starożytnym świecie, widzisz daty, po których następują p.n.e. i n.e., co oznacza „przed naszą erą” i „naszej ery” (mylnie znany również jako „Przed Epoką Chrześcijańską” i „Epoka Chrześcijańska”). Ta konwencja powstała po to, aby ludzie, którzy nie uznają Jezusa za syna Bożego, mogli używać systemu datowania do reprezentowania danych lat bez zakładania boskości Chrystusa.