Następnie napisz hipotezę dotyczącą problemu. Jest to hipoteza, którą albo potwierdzisz, albo (prawdopodobnie) wrócisz i poprawisz.
Napisz swoją hipotezę w tej formie:
Uważam, że [typ ludzi] doświadcza [rodzaju problemu] podczas wykonywania [rodzaju zadania].
lub:
Uważam, że [typ ludzi] doświadcza [rodzaju problemu] z powodu [ograniczenia].
Rozbijmy to. Twoja hipoteza musi uwzględniać pięć dziennikarskich pytań: kto, co, ile, kiedy i dlaczego. Typ osoby, która doświadcza problemu – z nią musisz porozmawiać. Typ problemu, z którym się borykają – właśnie tego, ile i kiedy musisz się dowiedzieć. Rodzaj zadania lub ograniczenia – dlatego musisz to zrozumieć. Chcesz, aby każdy cykl nauki był jak najszybszy. Za każdym razem, gdy się mylisz, dowiesz się trochę o tym, dlaczego się myliłeś, co pomoże ci następnym razem lepiej odgadnąć. Zapisz swoje hipotezy i zapisz je. Później będziesz się do nich odnosić.
Przekształcanie produktów w hipotezy
Masz już produkt? Być może będziesz musiał pracować wstecz, aby sformułować swoją hipotezę. Pomyśl o wartości, którą zapewniasz, o odbiorcach, którzy potencjalnie ją uzyskają, i o tym, dlaczego jej potrzebują. Warto przyjrzeć się tym hipotezom w przypadku istniejących produktów (które, przyznaję, wymyśliłem; nie mam pojęcia, czy tak je scharakteryzował właściciel tych produktów):
- Uważam, że [zespoły ds. technicznych] doświadczają [marnowania czasu i budżetu] podczas [prognozowania wykorzystania przepustowości sieci w ich rozwijających się firmach]. (Amazon S3)
- Uważam, że [małe firmy] doświadczają [niezdolności do rozwijania działalności], ponieważ [tradycyjne platformy e-mail marketingu są zbyt drogie i skomplikowane]. (MailChimp)
- Uważam, że [rodzice] doświadczają [lęku przed chorobą niemowląt] podczas [usypiania niemowląt]. (Halo SleepSack)
- Uważam, że [zawodowi mężczyźni] martwią się o [potencjalne zakłopotanie], ponieważ [nie mają czasu na kupowanie nowej bielizny, gdy stara się rozciągnie lub ma dziury]. (Mapacks)
Jeśli masz produkt i klientów, najbardziej bezpośrednim podejściem jest po prostu obserwowanie swoich klientów! Serwis podróżniczy Hotwire rozpoczął się od prostych, zgrabnych laboratoriów odsłuchowych – ustawienia w sali konferencyjnej na miejscu i używania Skype’a do komunikowania się z przyjaciółmi pracowników Hotwire. Pozwoliło to zespołowi zidentyfikować największe problemy w istniejącej witrynie. Hotwire stosuje tak zwaną „nieprzejrzystą rezerwację” – klient płaci niższą stawkę, ale nazwa hotelu nie jest ujawniana z góry. Ponieważ klient nie jest pewien, który hotel otrzyma, szczególnie ważne jest, aby wiedziała, gdzie znajduje się jej potencjalny hotel. Obserwowanie ludzi zmagających się z witryną Hotwire pokazało, że zmagają się z orientacją geograficzną. „Nie wiedzieli, gdzie te wyniki będą znajdować się na mapie” – wyjaśnia projektant interakcji Karl Schultz. Bardziej doświadczeni klienci otworzyli Mapy Google w osobnym oknie przeglądarki; mniej doświadczeni potencjalni klienci po prostu opuścili witrynę. Zespołowi Hotwire łatwo było sformułować wstępną hipotezę:
[Podróżni] nie są w stanie [czuć się na tyle pewnie, aby dokończyć rezerwację hotelu], ponieważ [nie mogą ustalić, gdzie znajdują się ich potencjalne hotele].
Bądź wąski
Jedna szybka wskazówka: cała ta rozmowa o błędnych hipotezach może prowadzić do przypuszczenia, że powinieneś zacząć od czegoś szerokiego i ogólnego. W końcu, jeśli jeszcze niewiele wiesz, dlaczego miałbyś cokolwiek wykluczyć?
Krótko mówiąc, szybkość. Im bardziej zawężasz swoją uwagę, tym szybszy postęp.