https://szkolazpieklarodem.pl/
Często wspominam o Iliadzie , a to dlatego, że jest to prawdopodobnie najważniejsze dzieło literackie, jakie kiedykolwiek stworzyli Grecy. Starożytni Grecy uważali Iliadę za coś więcej niż tylko wielki wiersz o mitycznej wojnie. Raczej było najbliżej, jakie mieli Grecy do historycznego zapisu i przewodnika moralnego. To był rodzaj biblii; coś, do czego zwracali się o radę w różnych sprawach.
A co z koniem trojańskim?
Jedna rzecz, której nie ma w Iliadzie – ani w żadnej z prac Homera – to historia konia trojańskiego. Chociaż ten sprytny podstęp był dobrze znany jako część mitu trojańskiego, nie pojawia się w wierszu, który kończy się przed upadkiem Troi. Incydent jest często wspominany w Odysei, ale nie jest omawiany szczegółowo. Zdecydowanie najlepszą starożytną wersję historii o koniu trojańskim opowiedziano w Eneidzie, znacznie późniejszym wierszu rzymskiego poety Wergiliusza (I wiek p.n.e.). Eneida szczegółowo opisuje historię trojańskiego księcia Eneasza i jego powojennych podróży. Historycy nie mają pojęcia, czy koń trojański kiedykolwiek istniał, ale wersja z Eneidy jest bardzo wzruszająca w opisie tragedii, które miały miejsce po upadku Troi.
Przechodząc do szczegółów
Wojna trojańska trwała około dziesięciu lat , ale historia Iliady obejmuje tylko około dwóch tygodni bitwy. Centralną postacią jest wielki grecki wojownik Achilles, który wycofuje się z walk po kłótni z Agamemnonem, jego dowódcą. Podczas gdy Achilles nie działa, trojany wygrywają w walce. Trojański książę Hector zabija wielkiego męskiego przyjaciela Achillesa (i prawdopodobnie kochanka) Patroklusa. Pogrążony w żalu Achilles powraca do walki i ostatecznie zabija Hectora, zanim wiersz kończy się pogrzebem Patroklosa i następującymi po nim zawodami sportowymi (tradycja po śmierci wojownika).