https://szkolazpieklarodem.pl/
Wraz z rozwojem miast greckich rozwijały się rodzaje budynków użyteczności publicznej, które zostały zaprojektowane i zbudowane. Chociaż świątynie nadal dominowały, Grecy budowali inne struktury komunalne. Kiedy dziś patrzysz na niektóre greckie ruiny, możesz mieć trudności z odróżnieniem świątyń od innych budynków. Podobieństwa wynikają z tego, że greccy architekci używali wielu tych samych technik, z budowy świątyń, do budowy innych rodzajów budynków, w tym agory, stoy, stadionów i teatrów.
Agora
Agora była centralnym punktem greckiego miasta. Słowo to nie ma dokładnego tłumaczenia – najbliższym współczesnym odpowiednikiem jest „rynek”. (W świecie rzymskim agora stała się forum.) Na agorze zbierało się ciało obywatelskie, aby rozmawiać, kupować i sprzedawać, a czasem protestować lub głosować. Zasadniczo była to duża otwarta przestrzeń, ale z czasem dobudowano budynki, ponieważ działania, które toczyły, wymagały przestrzeni dla administracji i tak dalej. Tak więc, mimo że pierwotnie była to duża pusta przestrzeń, termin agora zaczął oznaczać grupę budynków – jeśli widzisz, co mam na myśli!
Stoas
Gdy agora rozwinęła się w budynek, otaczające ją elementy architektoniczne, czyli stoy, zaczęły przypominać kolumnadę, jak zadaszoną ulicę z kolumnami. Z biegiem czasu te stoa stały się same w sobie dość ozdobnymi i skomplikowanymi budowlami. Niektóre przykłady stoa mają więcej niż jeden poziom. W efekcie stały się swego rodzaju dzielnicą, z małymi budkami przeznaczonymi na sklepy i firmy oraz ulicą łączącą agorę z innymi częściami miasta. Niektóre agory i stoa są nadal częściowo obecne w całym basenie Morza Śródziemnego. Starożytne religijne miasto Delphi zawiera kilka szczególnie dobrych przykładów.
Stadiony i teatry
Innymi ważnymi budynkami publicznymi były te, które Grecy wykorzystywali do rozrywki . Starożytne greckie zawody lekkoatletyczne i przedstawienia teatralne odbywały się na świeżym powietrzu, więc budowane budynki nie miały dachów. Żaden typ budynku nie wymagał wiele w zakresie projektu architektonicznego; raczej kluczem było wybranie odpowiedniego miejsca na początek. Konstrukcje te były zwykle po prostu wycinane w zboczu wzgórza, a akustyka była największym problemem w przypadku teatrów.