https://szkolazpieklarodem.pl/
Starożytne greckie narzędzia i techniki budowlane były dość podstawowe, co sprawia, że tym bardziej imponujące jest to, że udało im się wznieść tak ogromne, misternie zdobione gmachy. Jednym z problemów, z którymi borykali się wszyscy starożytni greccy budowniczowie, był brak betonu (odkryto go dopiero na początku okresu rzymskiego, w pierwszym wieku p.n.e.). Dlatego greccy architekci tak bardzo interesowali się kolumnami; konstrukcje te pomogły utrzymać ogromny ciężar dachów budynków. Samo zebranie materiałów było wystarczająco trudne. Każda świątynia wymagała wydobycia tysięcy metrów sześciennych kamienia, a biorąc pod uwagę ciężar i trudności transportowe, kamieniołom musiał znajdować się w pobliżu. Grecy woleli używać marmuru, ale może to być rujnująco drogie. Częściej używali zwykłego kamienia, a następnie pokrywali go malowanym tynkiem tak, aby przypominał marmur. Każdy pojedynczy blok musiał być przygotowany (to znaczy ukształtowany zgodnie z jego przeznaczeniem przez rzeźbienie i kucie) na miejscu, a następnie łączony ze sobą. Zamiast z jednej długiej kamiennej rury, kolumny zostały wykonane z różnych bloków zwanych bębnami, które zostały połączone za pomocą korków pokrytych ołowiem, aby wypełnić wszelkie luki. Ta praca musiała być wykonana na miejscu, w przeciwnym razie krzywizna byłaby niewłaściwa i kolumna nie byłaby w stanie utrzymać ciężaru. Przenoszenie kamieni było trudne i niebezpieczne. W przeważającej części dźwig napędzany siłą ludzkich mięśni z dość prostymi systemami krążków i mnóstwem siły roboczej podniósł kamienie w odpowiednie miejsce, a następnie ludzie podnieśli je na miejsce.