https://szkolazpieklarodem.pl/
Chociaż konstrukcja świątyń greckich była niewiarygodnie regularna, nadal istniało miejsce na rozbudowę i opracowanie podstawowej formy. W rzeczywistości każdy duży projekt świątynny był dla miasta szansą na pokazanie swojego bogactwa i artyzmu. Sposób dekorowania i ozdabiania świątyń doprowadził do rozwoju trzech godnych uwagi stylów lub porządków architektonicznych: doryckiego, jońskiego i korynckiego. Dorycki i Joński opierały się na dwóch głównych regionach Grecji . Dorycki odnosił się głównie do kontynentalnej Grecji, a joński był „joński” i odnosił się do zachodniego wybrzeża Azji Mniejszej. Styl koryncki przypisywano rzeźbiarzowi i architektowi Callimachusowi, który działał w V wieku p.n.e. i rzekomo pochodził z miasta Koryntu. Te style rozwinęły się w V i IV wieku p.n.e. Nie były to sztywne sposoby budowania, ale raczej style, z którymi architekci ówcześni czuli, że mogą eksperymentować. Jak widać po trzech kolumnach świątynnych pokazanych na rysunku, różnice między stylami doryckim, jońskim i korynckim są dość wyraźne. Największe różnice konstrukcyjne dotyczą głowicy (górna część kolumny) i belkowania (konstrukcji, która znajduje się na szczycie kolumny):
* Kolumny doryckie mają bardzo prostą kamienną głowicę w dwóch częściach, która wygląda jak miska z płaskim blokiem na górze.
* Kolumny jońskie zawierają rzeźbiony, zawinięty blok, który wygląda trochę jak rogi barana. Pod tym blokiem znajduje się dekoracyjny wzór, który niektórzy nazywają „jajko i strzałka”.
* Kolumny korynckie mają znacznie bardziej ozdobną konstrukcję, która naśladuje wygląd kiełkujących liści akantu. Cieńsza kolumna bardziej przypomina jonową niż dorycką.
Więc po tym, jak zdecydowałeś się zbudować świątynię i wybrałeś kolejność, w jakiej chciałeś ją stylizować, jak ją budowałeś?