https://szkolazpieklarodem.pl/
Niewolnicy byli własnością oikos i nie mieli żadnych praw. Technicznie i prawnie niewolnik był dokładnie tym samym co garnek lub owca. Ktokolwiek posiadał niewolników, miał nad nimi władzę życia i śmierci i mógł robić, co tylko chciał. Jeśli mężczyzna regularnie bił, a nawet zabijał swoich niewolników, nie uważano go za bezzasadnie okrutnego. Oprócz prowadzenia wojen i pisania historii Ksenofont pisał także książki o filozofii. W swojej książce Memorabilia odtwarza rozmowę, w której Sokrates omawia odpowiednie kary dla niewolników, którzy są leniwi i źle się zachowują. Opisane przez niego leczenie było prawdopodobnie dość powszechne:
Sokrates: Czy nie kontrolują swojej rozpusty głodując ich? Uniemożliwić im kradzież, zamykając wszystko, z czego mogą ukraść? Powstrzymać je przed ucieczką, wkładając je w kajdany? Wypędź ich lenistwo biciem?
Niektórzy ludzie urodzili się w niewoli (jako dzieci niewolników), ale zdecydowana większość została do niej sprzedana, głównie w wyniku działań wojennych. Na przykład Aleksander Wielki sprzedał w niewolę całą populację kilku miast. Mógłby to zrobić tylko wtedy, gdyby rynek kwitł.