https://szkolazpieklarodem.pl/
Szkło zostało wprowadzone dopiero we wczesnym okresie Nowego Państwa, prawdopodobnie sprowadzonego z Syrii przez Totmesa III. Egipcjanie stopniowo nabrali biegłości w produkcjia szkła z surowców (w tym krzemionki, alkaliów i wapna).
Obróbka szkła z importowanych gotowych pustaków szklanych
Szkło było używane w postaci przezroczystej lub kolorowej z czasów panowania Hatszepsut. Egipcjanie tworzyli nawet naczynia, robiąc rdzeń z gliny o wymaganym kształcie, a następnie zanurzając go w stopionym szkle. Usunięcie glinianego rdzenia było dość trudne, zwłaszcza w naczyniach o wąskich szyjkach, więc naczynia wykonane w ten sposób mają nieprzezroczysty charakter.
Inne metody produkcji obejmują
Formowanie: Stopione szkło wlewa się do form z gliny.
Cięcie na zimno: Wstępnie formowane szkło jest rzeźbione jak w kamieniu za pomocą narzędzi z kamienia, brązu lub miedzi.
Formowanie rdzenia: Rdzeń z gliny lub piasku w kształcie wnęki w naczyniu jest zanurzany w stopionym szkle i przesuwany, aż zostanie całkowicie pokryty. Po ostygnięciu rdzeń jest wydrapywany.
Archeolog William Matthew Finders Petrie odkrył ogromną ilość odpadów z produkcji szkła w Amarnie, mieście Echnaton. Inne miejsca produkcji znajdowały się w pałacu Amenhotepa III w Malkata w Luksorze oraz w miejscu el-Lisht na północy Egiptu. Nowsze odkrycie związane ze szkłem miało miejsce w Pi-Ramzesie, mieście Ramzesa II w Delcie. W 2005 roku wykopaliska odsłoniły hutę szkła, co pokazało, że w tym miejscu produkowane jest masowo szkło. Wydobyto wystarczającą ilość sprzętu, aby zrekonstruować proces produkcyjny:
* Surowce były podgrzewane w zużytych słojach do piwa do temperatury 750 stopni Celsjusza, a następnie ponownie w tyglach do 1000 stopni Celsjusza.
* Szkło barwiono naturalnymi pigmentami dodanymi do surowców. Czasami wokół gotowego naczynia owijano spiralę kolorowego szkła, gdy była miękka, a następnie mieszano, tworząc fale, efekty marmuru, girlandy i łuki z pierzastych wzorów.
Szkło było przedmiotem prestiżowym, znajdującym się pod kontrolą królewską i często było wręczane zagranicznym dygnitarzom jako prezent dyplomatyczny. Ten prestiż wynika z rozległych umiejętności potrzebnych do produkcji wysokiej jakości przedmiotów, a szkło jest często używane w artefaktach z grobowca Tutanchamona. Był to towar tak poszukiwany, że ci, których nie było stać na szkło, wykonywali repliki z drewna lub kamienia.