Ruch większości ludzi z Grecji kontynentalnej w „średniowieczu” miał ogromny wpływ na resztę Morza Śródziemnego. Wyobraź sobie, że dzisiaj wszyscy ludzie mieszkający w mieście takim jak Londyn nagle wyjechali i zaczęli szukać innego miejsca do życia w Wielkiej Brytanii. Wpływ na życie ludzi w całej Wielkiej Brytanii byłby ogromny. Oczywiście istnieją duże różnice między życiem wtedy i teraz, ale pewne kwestie pozostają niezmienne: Grecy potrzebowali wody, żywności, schronienia i wystarczającej ilości ziemi, aby móc utrzymać siebie i swoje rodziny. Nic dziwnego, że w poszukiwaniu nowej ziemi Grecy byli daleko i daleko. Niektórzy udali się na wschód w kierunku współczesnej Turcji i dalej; inni udali się na zachód do Włoch, Sycylii, a do VII wieku p.n.e. do Afryki Północnej. Te wielkie migracje w średniowieczu są jednym z powodów, dla których historia starożytnej Grecji jest tak rozdrobniona. Jak zauważyłem, bycie Grekiem w tym czasie było bardziej stanem umysłu niż narodowością. Cóż, migracje średniowiecza znacząco przyczyniły się do tego doświadczenia.<br><br>
Kierując się na wschód
Ogromna liczba ludzi opuszczających kontynentalną Grecję skierowała się na wschód przez Morze Śródziemne w kierunku Azji Mniejszej. Tradycyjny grecki mit/historia mówi, że ci ludzie uciekli do Aten, a następnie na obszar znany jako Wybrzeże Jońskie, zakładając korzenie starożytnej Grecji w ciągu kilku lat. Oficjalna wersja wydarzeń wkrótce stała się taka, że ten ruch ludzi był pojedynczym wydarzeniem kolonizacji, z jedną grupą ludności przenoszącą się ze swojego pierwotnego domu, aby stworzyć nowy. Jak zawsze prawda jest nieco inna. Przemieszczanie się ludności z Grecji kontynentalnej na wybrzeże Azji Mniejszej było raczej migracją niż kolonizacją. Proces ten trwał kilka lat, a nie jedną wielką podróżą. Po pierwsze, nie byłaby dostępna odpowiednia flota statków do takiego przedsięwzięcia. Co więcej, rzeczy o Atenach to tylko propaganda. Wiele lat później, kiedy Ateny budowały swoje imperium z wielu z tych greckich miast, powiedzenie, że pierwotni mieszkańcy przybyli z Aten, stanowiło dobry argument, aby wrócić i agresywnie zmusić miasta do przyłączenia się do ich imperium i płacenia daniny! O wiele bardziej prawdopodobnym porównaniem tego procesu jest to, że Ojcowie Pielgrzymi wyjeżdżali z Anglii do Ameryki, grupa odważnych i żądnych przygód ludzi, którzy wyruszają w podróż odkrywczą, nie wiedząc tak naprawdę dużo o ziemi, do której się wybierali. Podobnie jak Ojcowie Pielgrzymi, ci wędrowni Grecy byli mieszaną grupą z całego kontynentu. Całe miasta nie przeniosłyby się od razu, a każda kolejna migracja składałaby się z przemieszanej liczby ludzi. Dopiero kiedy założyli ziemię i założyli nowe miejsce do życia, stali się nowym „ludem”. Ci, którzy kierowali się na wschód, stali się znani jako Grecy Jońscy, ponieważ wybrzeże i pobliskie wyspy, które zamieszkiwali, znane były jako Ionia. Mylące jest to, że region ten nie miał nic wspólnego z Morzem Jońskim, które odnosi się do odcinka wody między Sycylią, południowymi Włochami i Zachodnią Grecją. Chociaż te dwa słowa wyglądają dokładnie tak samo po angielsku, w starożytnej grece oznaczały różne rzeczy