https://szkolazpieklarodem.pl/
Główny powód, dla którego Platon opowiadał się za grupą Władców Filozofów, pochodzi z jego wielkiej teorii istnienia znanej jako Teoria Form. W tej teorii Platon twierdzi, że wszystko, co widzisz wokół siebie, nie jest w rzeczywistości prawdziwym światem, a jedynie jego mroczną kopią. Formy są jedyną prawdziwą wersją wszystkiego. Tylko filozof jest w stanie pojąć i zrozumieć Formy, więc tylko filozof jest zdolny do podejmowania decyzji dla całego miasta lub państwa. Platon ilustruje swoją teorię form w Republice, używając porównania jaskini. Opisuje grupę ludzi przetrzymywanych w jaskini, którzy widzą tylko cienie powstałe w wyniku odbić na ścianie; to jest ich cały świat. Te odbicia dotyczą prawdziwego życia toczącego się poza jaskinią. W końcu niektórzy uwalniają się i wychodzą na zewnątrz w światło, podczas gdy reszta pozostaje w jaskini. Ci, którzy wychodzą na zewnątrz, to filozofowie poszukujący prawdy. Reszta jest w środku, wciąż obserwując cienie i wierząc, że są prawdziwe. Jeśli to wszystko brzmi trochę jak filmowa trylogia Matrix, w której postać Neo nagle uświadamia sobie, że całe jego życie było wymysłem i istnieje inny, „prawdziwy” świat, masz rację. Na szczęście nawet Platon nie jest tak skomplikowany jak filmy Matrix! Platon tak bardzo interesował się filozofami, ponieważ uważał ich za jedynych ludzi całkowicie obiektywnych i skupionych na odkrywaniu prawdy. W ten sposób tylko filozofowie byli w stanie podejmować decyzje, które nie były skorumpowane ich własnym występkiem lub uprzedzeniami. Ten cytat z The Republic podsumowuje pomysł:
Społeczeństwo, które opisaliśmy, nigdy nie stanie się rzeczywistością ani nie ujrzy światła dziennego, i nie będzie końca kłopotom państw, a nawet, mój drogi Glaukonie, samej ludzkości, dopóki filozofowie nie zostaną królami na tym świecie, lub dopóki ci, których teraz nazywamy królami i władcami, naprawdę i naprawdę stają się filozofami. . . .
Przynajmniej Platon dotrzymał słowa. Całe swoje życie spędził na poszukiwaniu prawdy i pomaganiu w nauczaniu innych. W późniejszym okresie swojego życia spędził trochę czasu na Sycylii, a po śmierci został pochowany w swojej akademii.