https://szkolazpieklarodem.pl/
Część problemu z ustaleniem, kim był Homer, wynika z faktu, że nic, co napisał sam Homer, tak naprawdę nie istnieje! Pismo rozwinęło się w Grecji dopiero około VIII wieku p.n.e. (patrz rozdział 1). Wcześni Grecy komponowali i wygłaszali poezję ustnie, a Homer był prawdopodobnie częścią tej tradycji. (Tradycja ta jest kontynuowana na całym świecie, nawet do czasów współczesnych, w miejscach tak odległych jak Serbia i Kongo). Źródła starożytne wspominają o innych poematach epickich, takich jak jeden o mitach związanych z miastem Teb, ale żaden z tych wierszy nie przetrwał i żaden z nich nie miał wpływu eposów Homera.
Umiejętność poety
Tradycja ustna obejmuje techniki, takie jak używanie formuł lub powtarzających się fraz. Możesz zobaczyć te techniki w pracach Homera. Postacie otrzymują epitety (słowa opisujące ich wrodzone cechy lub zdolności), takie jak „Achilles bystronogi” lub Hector „poskramiacz koni”, które są powtarzane przez cały czas. Niektóre kluczowe sceny powtarzają się hurtowo. Szczególnie dobrym przykładem jest opis bohaterów składających ofiarę i spożywających posiłek, który nastąpił po nim. Cały ten fragment powtarza się wielokrotnie zarówno w Iliadzie, jak i w Odysei. Cytat z tej sceny można znaleźć w rozdziale 15. Częściowo przyczyną tych technik jest to, że starożytni greccy poeci projektowali swoje dzieła tak, aby były wykonywane, a nie czytane. Formuły i powtórzenia pozwoliły poetom zachować w głowach idee i historie, aby móc zaprezentować swoje dzieła odbiorcom.
Fascynujący rytm
Równie ważny dla wierszy jest rytm, w jakim zostały pierwotnie skomponowane, oraz to, że tłumacze ciężko pracują, aby utrzymać ich współczesne wersje. Oryginalny grecki rytm to heksametr daktylowy, forma praktycznie niemożliwa do odtworzenia w języku angielskim. Pamiętanie o tym pomaga pamiętać, że te utwory są wierszami, pomimo wielu dostępnych obecnie tłumaczeń prozą. Na przykład Iliada to bardzo długi wiersz, liczący około 17 000 linijek. Uczeni szacują, że głośne przeczytanie całej pracy zajęłoby około 24 godzin. Kiedy wykonywano go starożytnym Grekom, wiersz był najprawdopodobniej prezentowany raczej w częściach niż w całości. Długość i złożoność wierszy doprowadziły większość ludzi do wniosku, że prawdopodobnie zostały skomponowane pod koniec VIII wieku p.n.e., a następnie spisane około 650 p.n.e. Wersje pisane były najprawdopodobniej dziełem grupy poetów, ale oparte na tradycji, która rozpoczęła się od jednego człowieka, Homera.