https://szkolazpieklarodem.pl/
Najważniejszą rzeczą w każdym nowym projekcie świątyni był wybór miejsca. Zazwyczaj Grecy budowali nową świątynię w świętym miejscu, takim jak kompleks sanktuarium (miejsce z wieloma świątyniami i budynkami religijnymi), ale często było to również najbardziej rzucające się w oczy miejsce w mieście. Największą świątynią w Atenach był Partenon poświęcony Atenie i zbudowany na miejscu Akropolu, na masywnym wzgórzu, które dominowało w krajobrazie. Podobnie Grecy zbudowali wiele świątyń w Grecji i Azji Mniejszej z widokiem na morze lub w innych imponujących i pięknych miejscach.
Ponoszenie kosztów
Budowa świątyni nie była tania. Koszt pokrywała kiesa publiczna, a czasem darowizny od bogatych obywateli. Aby świątynia została zbudowana w starożytnych Atenach, ekklesia (patrz rozdział 4) musiała zatwierdzić i budżet na projekt, zanim budowniczowie złamali choćby jeden kamień. Eklesia powołała wówczas komisję nadzorczą projektu i wyznaczyła głównego architekta. Aby zorientować się w kosztach, rozważ Partenon w Atenach. Ten budynek kosztował 469 srebrnych talentów. Aby dać wam pewien kontekst, koszt zbudowania i wyposażenia triremy okrętu wojennego, takiego jak we flocie ateńskiej, wyniósł 1 srebrny talent. Auć!
Wybór architekta
Rola architekta była kluczowa. Stanowisko było niezwykle odpowiedzialne, łącząc role projektanta, brygadzisty i księgowego. Architekt nie tylko zaprojektował budynek, ale także nadzorował jego budowę na miejscu, zatrudnił pracowników, zakupił materiały i zadbał o to, aby całość zmieściła się w budżecie. Ale pomimo ogromnej odpowiedzialności Grecy nadal postrzegali architektów jako rzemieślników, a nie artystów.
Dopracowanie projektu
Architekci projektowali świątynie na podstawie obliczeń matematycznych, a nie modelowania. Na przykład, jeśli świątynia wymagała większej liczby kolumn lub szerszych odstępów między nimi, architekt po prostu musiał odpowiednio dostosować swoje obliczenia. Innym ważnym problemem był entasis lub kontur kolumn (w podstawowym znaczeniu, o ile szersze kolumny były na dole niż na górze). Architekci musieli przejść przez dokładne obliczenia, aby upewnić się, że kolumny mogły utrzymać ciężar ton kamienia. A gdyby architekt pomylił się w obliczeniach, świątynia by się zawaliła! Oczywiście budowa nie była tak chaotyczna. Dość standardowa forma projektu świątyni oznaczała, że architekci pracowali według dość standardowych wytycznych.
Zatrudnianie siły roboczej
Architekci zarządzali setkami różnych pracowników przy projekcie budowy świątyni. Zatrudniali wykwalifikowanych rzemieślników i rzemieślników wraz z robotnikami fizycznymi i jeńcami wojennymi wykorzystywanymi do pracy przymusowej. Kiedy realizowano duży projekt, pracownicy przybywali z daleka, ponieważ wiedzieli, że praca będzie dostępna przez wiele lat. Partenon został zaproponowany w r. p.n.e., a 15 lat później został ostatecznie ukończony! Zwierzęta służyły do transportu materiałów i sprzętu. Na przykład podczas budowy Partenonu do transportu materiałów używano około 400 wołów dziennie.